گل محمدی و گلاب ، تولیدی اقتصادی با جاذبه های طبیعی و فرهنگی

بلبل از فیض گل آموخت سخن ، ور نه نبود                   این همه قول و غزل تعبیه در منقارش

گل ، آن مهر و ماه تابانی است که «خالق زیبایی ها » آن را بر تارک هر باغ و بوستانی نشانده و هر میوه‌ای را هم با نشان گل ، شهره شهر ساخته است . گل ، دل به تاراج می برد ؛ هرجا که رود آذین می‌شود و به هر کوی و برزنی که سر بزند ، عطر شادی و شعف به ارمغان می‌برد. اخیراً با تصویب شورایعالی انقلاب فرهنگی ، ۲۰ اردیبهشت ماه در تقویم کشور ، سهم «گل محمدی و گلاب» شده است. روزی که گویی جای آن در اسامی روزهای ملی خالی بود. گلی معجزه گر که فقط یک گل نیست ؛ دارو و غذا هم هست. گلاب آن نیز داروی جسم و روح است ؛ برای همین است که هیچ خانه ای در ایران از این موهبت الهی خالی نیست. هر گلی ، زیبایی و طراوات خاص خود را دارد ؛ ممکن است بسیاری از گل ها برای زیبایی باشند ، تک ساحتی ، محدودی هم دارویی و برخی هم حتی سمی باشند ؛ اما یقیناً گلی چنین خوشبو و زیبا و تا این حد در صنعت عطرسازی ، داروسازی ، گلاب گیری و غذایی پرکاربرد ، یکی از پر غنیمت ترین گل های عالم محسوب می شود. خواص ضد قارچی و ضدباکتریایی گلاب هم از قرن ها پیش در کشور ما شناخته شده بود ، تا حدی که در بقاع متبرکه علاوه بر ماهیت عطری گلاب، برای پاک سازی آلودگی های محیطی هم مورد نظر بود ، چرا که آن را یک ماده بسیار فعال برای مقابله با عفونت‌ها می دانستند. خوشبختانه سرزمین چهار فصل ایران جاذبه‌های فرهنگی و طبیعی بسیار فراوانی دارد که در صورت به کارگیری درست در عرصه های مختلف می تواند برای ساکنان هر منطقه از این سرزمین پهناور ، منبع زیست بوم ، کار ، تلاش و کسب درآمد برای زندگی بهتر باشد . همه ساله ، اولین منبع درآمدی طبیعی بهاری در بسیاری از مناطق کشور ، برداشت گل محمدی و گلاب گیری است . در این ایام در جای جای کشور کشتزارهای پروش طبیعی گل پیداست و این کار البته در شهرها و روستاهای خاصی که گل محمدی آن خوش عطرتر و دارای عصاره قوی تری باشد ، می توان در هر قدم ردی از گل ، گلاب و گلابگیری را همراه گردشگران ایرانی و حتی خارجی مشاهده کرد. تولید گلاب و مراسم گلاب‌گیری در ایران از عمری طولانی برخوردار است و اولین بار دانشمندانی چون جابربن حیان ، رازی و عطار ، آزمایشگاهی در مورد گلاب گیری و تقطیر به ثبت رساندند. این گل از گیاهان بومی ایران به شمار می‌رود و گلاب گیری هم از ایران به عثمانی ، شرق اروپا ، هند ، چین و سایر ممالک گسترش یافته است. حال با توجه به شرایط خشکسالی و لزوم تغییر الگوی کشت و همچنین با توجه به سیاست وزارت جهاد کشاورزی مبنی بر عدم کشت محصولات آب دوست ، ضرورت دارد تا کشت‌های جایگزین به کشاورزان توصیه شود. یکی از کشت‌هایی که از لحاظ اقتصادی قابل رقابت با محصولات آب دوست است، کشت گل محمدی است. گل محمدی گیاهی کم آب و مقاوم به خشکی و قابل کشت در اراضی شیبدار و کم بازده است. اگرچه استان‌های اصفهان، کرمان، کرمانشاه، فارس و آذربایجان شرقی عمده تولیدکنندگان گل محمدی در کشور هستند، اما در سطوحی کمتر. تولید این گل تقریبا در سراسر کشور به ویژه در مناطق کوهپایه رونق دارد تا حدی که ۷۰ درصد سطح زیر کشت جهانی محصول در اختیار ایران است . جالب است ، بدانیم که برای یک لیتر اسانس به ۳ تا ۴ تن گل محمدی نیاز است و گردش مالی ۲.۵ میلیارد دلاری تولید اسانس گل محمدی در جهان وجود دارد که سهم ایران از این بازار بزرگ هنوز کم است ، اما انتخاب یک روز به عنوان روز ملی «گل محمدی و گلاب» می تواند سبب توسعه فرهنگی و اقتصادی مناطق کشور با محوریت نام زیبای پیامبر رحمت صلی الله علیه و گل و گلاب شود ، که در نهایت سبب جهش تولید و افزایش درآمد ملی برای ایران شود. در این روز ، انواع جشنواره‌ها برگزار می شود و رسانه‌ها و مسئولان منطقه‌ای و ملی به این روز می پردازند. همچنین اگر با اتخاذ تمهیداتی ، خبرنگاران مقیم و رسانه های خارجی مستقر در ایران را به چنین جشن ها و مراسم فرهنگی- اقتصادی دعوت کنیم، باعث توجه سایر ملل به برگزاری چنین روز زیبایی در ایران شده ، علاوه بر جذب جهانگرد و حتی جذب سرمایه های خارجی برای کشور ، سبب تبلیغات بسیار مثبتی برای جایگاه امن و آباد ایران خواهد شد. روزتان گل و روزگارتان گلاب افشان باد

 

گزارش از مجید زندی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تمامی حقوق برای وب سایت گروه آویژه محفوظ است.